W jednym z wywiadów Ragnar Aalbu przyznał się jak powstał
pomysł książeczki. Otóż parę lat temu narysował obrazek z siedzącym na drzewie
krokodylem. Cieszę się, że ten oryginalny pomysł dojrzał i doczekał się
realizacji.
Krokodille i treet
(Krokodyl na drzewie) to prześmieszna historyjka o pewnym małym przedstawicielu
gadziego świata, który znalazł się… na imponująco wysokim drzewie. Główny
bohater, tkwiąc na gałęzi, z której nie potrafi zejść, wyjaśnia nam
okoliczności znalezienia się w tej niewygodnej sytuacji. I właśnie te rozważania
krokodyla, który jest nie tylko głównym bohaterem ale również narratorem,
stanowią treść książeczki. Wracając do istoty sprawy, otóż krokodyl planował tylko samotny
spacer po lesie. Pragnął podziwiać mistyczne piękno mgły.
Jednak nagle wydało mu się, że widzi wilka i
dlatego jednym susem znalazł się na drzewie. Przyznaje, że «Det var gøy å
klatre. Men dumt» (Wspinaczka była zabawna, ale i głupia). Mały bohater wykazuje
się dużym samokrytycyzmem, również wtedy, gdy wspomina wejście na drzewo swojego
taty: «Faren min klatret en gang, og det gikk visst ikke bra. Han vil ikke
snake om det». (Mój tata raz się wspinał na drzewo, ale najwyraźniej nie poszło
dobrze. Nigdy nie chciał o tym mówić). No cóż, krokodyle i wspinaczka na drzewa
nie pasują do siebie. Nie będę streszczać dalszych przygód krokodyla, powiem
tylko, że wszystko kończy się dość niespodziewanie.
Rysunki są przezabawne i znakomicie współgrają z testem.
Aalbu bawi się perspektywą, co daje świetne efekty.
Krokodyl na drzewie
to zabawna i obfitująca w zwroty akcji (mimo szczupłości tekstu) książeczka, w
której dzieci odnajdą wciągającą opowieść. Dorosłych ucieszy spora dawka ironii
oraz takie tematy, jak nieprzemyślany sposób podejmowania decyzji, znalezienie
się w obcych miejscach/ środowiskach oraz wady i zalety bycia outsiderem.
W roku 2016 książka, jako jedna z dwóch z Norwegii, była
nominowana do Nordisk råds barne- og ungdomslitteraturpris (Nagrody Nordyckiej
Rady w dziedzinie literatury dziecięcej i młodzieżowej).
Zapraszam do recenzji innych książek tego autora na blogu
«Jeg
tegnet krokodillen på greina for noen år siden, uten å ha noen planer for den.
Det er ofte slik det starter, med en liten tegning eller en droddel, eller en
tanke, som jeg noterer meg og spinner videre på senere», sa Ragnar Aalbu i
intervjuet. http://www.forlagsliv.no/barnogunge/2015/11/04/hei-ragnar-aalbu-krokodille-i-treet-hvor-kom-den-fra/
En
gang klatret en liten krokodille opp i et høyt tre. Oppriktig talt ville han
bare rusle en tur i tåka. Han elsker
tåke fordi «alt blir så mistisk». Men stien ble plutselig borte for ham, og han
systes at han så en ulv. Derfor klatret han i treet uten å tenke om. Han er
veldig redd fordi treet er veldig høyt og kan klarer ikke kommer ned. Selv om
krokodillen er ung, er han ganske selvkritisk. Han innrømmer:
«Det
var gøy å klatre. Men dumt».Og «Faren min klatret en gang, og det gikk visst ikke bra. Han vil ikke snake om det».
Det stemmer, krokodiller og trær passer ikke sammen.
Ragnar Aalbu lykkes å skape en morsom og litt ironisk fortelling. Jeg måtte le da jeg leste den. Jeg tror boka vil fungere utmerket for både små og voksne lesere (barnlige voksneJ). Det er mulig å lese den som fortelling om å beslutte under påvirkning av følelser og å være en outsider.
Illustrasjonene spiller sammen med teksten. Forfatteren bruker retro stil og leker med perspektiv som gir gode resultater. Boka ble nominert til Nordisk råds barne- og ungdomslitteraturpris 2016.
Du kan også lese om andre bøker av Ragnar Aalbu
Ragnar Aalbu, Krokodille i treet, Cappelen Damm, 2015
Język/Språk: norweski bokmål/ norsk bokmål
Grupa wiekowa/Alder 4-8 lat/år
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz