Lisa Aisato (ur. 1981), której pełne nazwisko brzmi Lisa
Aisato N'jie Solberg jest ilustratorką, malarką i pisarką. Jej matka jest
Norweżką, ojciec pochodzi z Gambii. Wychowała się w Norwegii. Ma na swoim koncie
kilka książek autorskich, z których najbardziej znane są Odd er et egg (2010) oraz Fugl
(2013). Współpracuje również z innymi autorami, m.in. z Torem Åge Bringsværdem,
dla którego zrobiła ilustrację do serii popularnych książek o Tambarze (m.in.Tambar er et troll, 2010). Wielokrotnie
była nominowana do różnych nagród, m.in.
do norweskiej Nagrody Krytyków za książkę Odd
er et egg. Jej ostatnią autorską książką jest En fisk til Luna (2014), która została również zgłoszona do Nagrody
Krytyków.
Lisa Aisato używa różnych technik, i jak sama
mówi, lubi je mieszać. Najczęściej maluje gwaszem na tkaninie (bawełnie lub
płótnie), używając pióra i pędzla. Dla uzyskania efektu rozpryskiwanej wody
używa również szczoteczki do zębów. Efekt jasnego światła uzyskuje przy
zastosowaniu białej farby akrylowej. Ilustracje wykonane na płótnie lub
papierze są fotografowane przez autorkę, a następnie poddawane obróbce w
programie Photoshop.
Początkiem każdej książki autorskiej jest
ilustracja (czasem kilka obrazków), do których
Aisato wymyśla historię. Tworzenie podąża więc w przypadku tej autorki w
kierunku od obrazu do słowa.
Ilustracje Aisato oraz więcej informacji o
niej można znaleźć na stronie http://www.aisato.no/
Camilla Kuhn (ur. 1975) – norweska ilustratorka. Ukończyła
studia na Central Saint Martins College of Art and Design i London. Pracuje i
mieszka w Oslo. Jej pierwsza książka narodziła się wraz z jej pierwszym
dzieckiem, druga z drugim. Na swojej
stronie napisała, że postanowiła nie
będę robić więcej dzieci, ale więcej książek” („Men så bestemte hun seg for
ikke å lage flere barn, bare flere bøker”). Swoje dzieła określa jako
nieobliczalne i bardzo zabawne.
Do tej pory
Camilla Kuhn stworzyła dziewięć książek:
Hvordan Greger Grinebiter
havnet i bitter duell og alt nesten ble helt rosa. Billedbok.
Gyldendal, 2007.
Egil og pappa treffer elgen. Gjennomillustrert lettlestbok. Gyldendal, 2009.
Egil og pappa treffer elgen. Gjennomillustrert lettlestbok. Gyldendal, 2009.
Alvis, skurken og larvesøstrene som (nesten)
ble spist. Billedbok. Gyldendal, 2009.
Ida og ulven. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Løs tann. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Jon og flua. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Ryddetid. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2012.
Gorm er en snill orm. Billedbok. Cappelen Damm, 2013.
Samira og skjelettene. Billedbok. Cappelen Damm, 2014.
Ida og ulven. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Løs tann. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Jon og flua. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2011.
Ryddetid. Gjennomillustrert lettlestbok. Cappelen Damm, 2012.
Gorm er en snill orm. Billedbok. Cappelen Damm, 2013.
Samira og skjelettene. Billedbok. Cappelen Damm, 2014.
Technika: ołówek na papierze + kolorowanie w
programie komputerowym, kredki na papierze + kolorowanie w programie
komputerowym, akryl na papierze, kolaż + kredki/ołówek.
Tłumaczenia kilku książek ukazały się w
krajach skandynawskich oraz w USA.
Więcej informacji na stronie autorki http://www.camillakuhn.no/
Svein Nyhus (ur. 1962) – norweski ilustrator i autor książek dla dzieci. Studiował grafikę w Oslo. Początkowo współpracował z różnymi gazetami jako ilustrator. Od roku 1995 pisze i ilustruje książki dla dzieci. Najczęściej współpracuje ze swoją żoną Gro Dahle, która jest autorką tekstów. Svein Nyhus jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych norweskich rysowników. Wydał m.in.: Moro-vers (2000, ilustracje), Jeg ( 2004, tekst i ilustracje), Lars er Lars (2011, tekst i ilustracje). Ma na swoim koncie wiele nagród, m.in. Nagrodę dla najpiękniejszej książki roku za Pappa! W tym roku został nominowany do nagrody Krytyków za napisaną wspólnie z Gro Dahle książkę Akvarium (2014).
Wiele książek
Nyhusa doczekało się tłumaczeń.
W Polsce
ukazały się:Tato!(2008) (Pappa!, 1998)
Grzeczna (2010)(Snill, 2002),
Włosy mamy (2010)(Håret til mamma, 2007),
Zły Pan (2013) (Sinna Mann, 2003).
Jego teksty mają filozoficzny i egzystencjalny charakter.
W jednym z wywiadów zapytany o to, czy filozoficzne tematy nie są zbyt trudne dla dzieci, odpowiedział: Nie, wręcz przeciwnie. Dzieci bardzo zajmują podstawowe pytania filozoficzne. One są teoretykami od dnia zerowego. Niektórzy nie przestają pytać i zastanawiać się. Jak ja”. ("Nei, tvert om. Barn er veldig opptatt av grunnleggende filosofiske spørsmål. De er filosofiske grunnforskere fra dag null. Noen slutter ikke å spørre og lure. Som meg, sier han").
Marie L. Kleve, Kunst er å ta sjanser, Dagbladet 28.01.2012, http://www.dagbladet.no/2012/01/28/kultur/litteratur/bok/ideer/barnebok/19972514/
„W ilustracji Svein Nyhus wypracował własny styl oparty na karykaturze, ostrej kresce i kolorystyce, w której uprzywilejowanym kolorem jest błękit.
Marie L. Kleve, Kunst er å ta sjanser, Dagbladet 28.01.2012, http://www.dagbladet.no/2012/01/28/kultur/litteratur/bok/ideer/barnebok/19972514/
„W ilustracji Svein Nyhus wypracował własny styl oparty na karykaturze, ostrej kresce i kolorystyce, w której uprzywilejowanym kolorem jest błękit.
Nyhus stosuje technikę mieszaną, ołówek, tusz, kolaż, obróbkę w Photoshop. Na swoim blogu (który jest częściowo tłumaczony na język angielski) sporo pisze o technice. Pokazuje prace z różnych okresów twórczości także te wczesne (mniej więcej do roku 1996), których nie lubi i uważa za dziecinne. Jednym z przykładów rozwoju jego techniki może być prześledzenie „metamorfozy” postaci kota.
![]() |
Sesam Stasjon, 1995. |
![]() |
Verden har ingen hjørnen, 1999. |
![]() |
Håret til Mamma, 2007. |
![]() |
Roy, 2008. |
![]() |
God natt, natt, 2009. |
Więcej informacji i obrazków na blogu Sveina Nyhusa http://sveinnyhus.blogspot.no/p/svein-nyhus.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz